RABBANİ SEVGİ’CİĞİM

RABBANİ SEVGİ’CİĞİM

“İmanın tadını almak isteyen, sevdiği kişiyi Allah için sevsin."

-Hz.Muhammed(sav)

Sevdiğini Allah için sevmek ne anlama gelir?

Sevdiğini Allah rızâsı için sevmek, esasen Allâh'ı sevmektir. Peygamber aleyhisselâm’a duyulan muhabbetin kaynağı da Allah sevgisidir. İnsan; sevdiği kişiyi akrabası olduğu için, aralarında iş ve menfaat bağı bulunduğu için değil, müslüman olduğu için sevmelidir.

Bir insanı Allah rızası için sevmek ne demek?

Sevgiyi değerli kılan, dünyevi çıkar beklemeden sırf Allah rızası için olmasıdır. “Amellerin en faziletlisi Allah için sevmek ve Allah için nefret etmektir.” (Ebu Davud, Sünnet, 2 [4599].) Sevgi, insan ruhunun derinliklerine işleyen ve yaratılıştan gelen bir duygu olup değişik tezahürleri bulunan bir kavramdır.

Kim Allah'a gücü yettiği nispette saygılı olsa ve bu saygısını itaat ederek gösterse, Allah'ın sevgisini ve takdirini kazanır. Allah'a verilen değer, ona itaat etmekle kendini gösterir. Güzel itikat, güzel ibadet, güzel ahlak, güzel davranış, güzel niyet ve gaye Allah'a verdiği değeri gösterir.

Allahın sizi sevdiğini nasıl anlarsınız?

Allah'ın bizi sevdiğini kendi gölümüzden anlarız. Biz Allah'ı seviyorsak Allah bizi sevdiği için gönlümüze Allah'ın vedud ismi, ilah ismi tecelli eder ve o şekilde bunu anlarız. Biri “ya rabbi ben seni seviyorum” diyebildiyse bilmesi gerekir ki Allah ona; “ben de seni seviyorum” demiştir.

Ehl-i tefekkür Hakîm ismini zikrettikleri gibi, ehl-i aşk da Vedud ismini zikreder. Çünkü Vedud ismi, çok seven ve sevilen anlamına gelir.

Bu ismi zikretmekten maksat, Allah’a olan sevgimizi artırmak, onun bize olan sevgisini hatırlamak ve bu yolla Rabbimizle yakınlık kurmak içindir.

"Ya Vedûd!, Ya Vedûd! Ya Ze'l arşi'l mecid! Ya Mübdi', Ya Mu'id! Ya Fe'aalün lima yürid! Es'elüke bi nuri vechikellezi mele'e erkane arşike ve es'elüke bi kudretikelleti kadderte biha halkake ve bi rahmetikelleti vesiat külle şey'in. La ilâhe illâ ente. Ya Muğis, eğisni! Ya muğis, eğisni! Ya muğis, eğisni!.."

Duanın Meali:

Ey Vedûd! Ey Vedûd! Ey yüce Arşın Sahibi! Ey kâinatı hiçten ve benzersiz bir şekilde yaratıp bin bir isminin tecellileriyle emsalsiz bir şekilde süsleyen Mübdi'! Ey varlıkları ölümünden sonra yeniden inşa edip dirilten Muîd! Ey dilediği her şeyi yapan! Arşının rükünlerini dolduran Zâtının nûru hürmetine; yarattığın bütün varlıklara hükmeden kudretin hürmetine ve her şeyi kaplayan rahmetin hürmetine istiyorum. Senden başka hiçbir ilâh yoktur. Ey kendisinden yardım isteyene yardım eden! Bana yardım et. Ey güç durumda olanlara yardım eden ve ummadıkları yerlerden ihtiyaçlarını ellerine veren Muğîs! 

Sözlükte “sevmek, muhabbet etmek” anlamındaki vüdd kökünden türemiş mübalağa bildiren bir sıfat olan vedûd “çok seven, çok sevilen” demektir. Esmâ-i hüsnâdan biri olarak “sâlih kullarını çok seven ve onlar tarafından çok sevilen” mânasına gelir.

Yarabbi sev bizleri, sevdir bizleri, sevindir bizleri