HEP BİR HİKAYEMİZ VARDI BİZİM NERDE HANİ

HEP BİR HİKAYEMİZ VARDI BİZİM NERDE HANİ

HEP BİR HİKAYEMİZ VARDI BİZİM NERDE HANİ 

Çiçeklerin rengarenk  koktuğu

Sözcüklerimizin kelebekler gibi uçuştuğu.

Mevsimlerden ilkbaharın olduğu  Sonbaharları yaşadığımız eylül bitti, ekim kasım ayı derken mevsim vardı kışa ...

Evet hep bir hikayemiz vardı.

Şimdi bakıyorumda eskiden kalma nelerimiz kaldı?

Göç mevsimi düşmüş buralara.

Her tarafta sonbaharın hüzünlü yağışlarıyla ıslanan bir şehir ve o şehir o vatan benim hasret kokanım. Herdaim dualarımda olan eşim dostum bacım kardeşim. 

O şehrin mis kokan toprağınında yatan anam babam  üstadlarım.

Rüzgarında yağmurunda karında 

Dalgalanan şanlı bayrağında 

İki vatanım arasında kaldıgım.

Sevgilerimle dolu.

Sevenlerimiz çok olsun  diye dualar ederken avuc açtığım.

Allahım gidipte gelemeyip gelipte göremem diye olan korkularım , uzadı artık 

her an helallik aldığım.

Lutfen haklarınızı helal edin  dediğim,   eşim dostum yarenlerim beni baş üstünde taşıyanlarım.

İkinci seneyi doldurmaya iki ay kala bizler yine hicranlarda.

Ne sizler burada  nede ben baba diyarımda, hayallerdemi kaldı istanbul bu kışta! 

Geminin güvertesinden baktığımda kız kulesinin üstünde uçuşan martılar, atılan lokmalara uçuşmuşlar, top kapı müzesi, Süleymaniye, selimiye derken yürüdüğüm haliç köprüsü  rüyalarımda.

Ya sizlerin gelişiyle kurduğum hayallerim bir bilseniz nasılda dorukta.

Geldik mekkedeyiz dediğinizde sizleri otellerinizden gelip alacağım heyecanları kursağımdamı kaldı?

Sizler hicaz yollarına hasret ben sizlere özleminiz kabeye, ben ise sizleri görmeye, çerkez köyden her sene umreye gelen niyazı amca, İstanbuldan arkadaşlarım, denizliden yakın  dostlarım, Pakistandan sılai rahim, almanyadan gelen gurbet kuşlarım.

Geldim misafirlerim var yanımda dediklerinde mutlulukla yola çıkışım bir araba yetmedi iki araba,  mekke caddelerinde gezerken birbirimize anlattığımız hikayaler kurduğumuz hayaller  sözlerdemi kaldı?

 

Henüz ellerimle tutamadığım kitaplarımı getirecek Hasan hocam,

Elif hocam, feray hocam, gönül hocam, guruplardaki bacılarım.

Kırmızı eşarp nede yakışmış gelemesemde ilk gelenle göndereceğim diyen aysel hacım. Evet bizlerin, sizlerin, benim hepimizin  hikayesi vardı.

Yarımmı kaldı? tabiki  hayır arkası  yarında dinlemek gibi  görmek gibi dualar ederken, 

O yarınlar İNŞALLAH çok  yakın belki yarın belki yarınlardanda yakın...

Sevgiyle muhabbetle kalın.

KABENİN KOMŞUSU