GÜLDEREN
Emiyra Bayrak
Ock 15, 2021
630
0
GÜLDEREN
Sahi ya “hayat” neydi;
Güneşin doğuşumu,
Fidanların çiçek açması mı!
Yoksa Rüzgârın esintisi,
zamanın akışımı.
Neydi hayat.
Yoksa içmediğin bir bardak suda
Sevgiliyi seyretmek mi?
Gülün habibullah,
Ya da “güllerim var, gül yarim var,
Kalplere derman, gözlerimde ferman
Mis kokulu güllerim var!” diyen
Bahçıvanın gül bahçesi mi?
Bebekken annesinin kollarından koparılan yetimin büyüyüp serpildiği taif mi?
Gül, oldumu derdine derman?
Olmadı diye irkildim biran.
sen aleme bir rahmetsin ya habiballah
Halimenin yavrusu hadi, gülüver
Etme beni perişan
Gül var gül var gülde Muhammed’in çehresi var.
Ey ay yüzlü şeymanın kardeşi
Bir gül demeti olur mu
Kimsesizliğine derman
Yoksa durmaz kalbimin sızısı
Sessizliğine olurmu ferman
Gül açılsın dudağında gülüver
Gel bana gülderenim olu ver
Bana n'olur açılan bir gülü ver
Buna ister darıl ister gülüver
Ne olursan ol gel gülderenim oluver
Gece gündüz canucânâna geliver
Yaşı gözden gamı dilden siliver
Ele nisbet bana bâde lebi ver
Gül açılsın dudağında gülüver
Gel bana gülderenim olu ver
ışığınla ışıldasın Yokluğunla solan yüzüm
Gelde gülümseyenim oluver
Bir gün düşerse içime sensizliğin sızısı
Gül bahçemin güldereni oluver
Gül alır, gül verir, gülüveririm!
Ben Gülümü soldurmam deyi ver.
Kabe’nin Komşusu
Yorumlar (0)